Człowiek

Człowiek- zwyczajna materia

Rozpada się pod naporem siły

Dziurawi się od pchnięcia ostrzem

Kiedy to wypuszcza z siebie ciecz jak butelka

Nie tak trudno go rozerwać na pół

Jak zwykłą tkaninę

I objawić prawdę wnętrza

Śmierdzące mięso

Można kroić zszywać

Uczynić zeń płonącą pochodnię

A nawet zjeść

Z włosów paznokci roztrzaskanej czaszki

Zrobić biżuterię lub proste narzędzia

Być człowiekiem

To znaczy marszczyć i gnić

Ulegać rozkładowi

Być mieszkaniem czerwi i pająków

A jednak…

Nie to głupie…

Chociaż może…