***

Matka z dzieckiem w autobusie. Dziecko zrzuca z nogi bucik. Matka uśmiecha się do sąsiadki i wstaje by go podnieść. Autobus zatrząsł się i uderzyła głową o poręcz. Na jej twarzy pojawiła się nagle zawistna złość. Wzięła bucik i uderzyła nim w nóżkę dziecka z całej siły, mówiąc, że jest niegrzeczne. Spostrzegając jej początkową reakcję na zachowanie dziecka i zestawiając z późniejszą, po uderzeniu w głowę, można wysnuć wniosek, że nie uderzyła dziecka, bo zrzuciło ono bucik, a dlatego, że poczuła ból, uderzając się w głowę.

Czemu, gdy człowiek czuje ból, chce aby ktoś inny także go poczuł? Przecież w żaden sposób to nie uśmierzy jego bólu.