Przystanki

Jednocześnie w ruchu i w spoczynku

Pędzący wycinek czasoprzestrzeni

Nieruchomo przesuwający się

Po drodze

Ze mną w środku

Nieruchomy wobec fotela

Ruchomy wobec drogi

Myśli stoją w miejscu

Choć przesuwają się w kierunku jazdy autobusu

Ten dziwny stan

Stan dwóch skrajnie przeciwnych sobie stanów

Ruchu i spoczynku

Nie wiem czemu ale to dość przytłaczająca sytuacja

Choć bardzo wygodna

Wręcz uzależniająca

Przystanek

Nieruchomy wobec wszystkiego

Stoję sam

Sam ja jako ten nie pasujący

Co psuje ten wspaniały krajobraz

Bo najpiękniejsze są puste przystanki